Διαταραχές ομιλίας

 

Δυσαρθρία - Απραξία ή δυσπραξία

 

Η Δυσαρθρία είναι το σύμπτωμα της βλάβης στους μύες ή τα νεύρα των οργάνων της άρθρωσης (χείλη, δόντια, γλώσσα, υπερώα).

 

Η Δυσπραξία δηλώνει τις δυσκολίες στον προγραμματισμό, στην συντονισμένη και με ακρίβεια εκτέλεση των αρθρωτικών κινήσεων. Η πλήρης απώλεια της ικανότητας προγραμματισμού των κινήσεων για την ομιλία ονομάζεται λεκτική απραξία.

 

Παρατηρείται και στις δύο περιπτώσεις αλλοίωση της άρθρωσης της ομιλίας.

Ο λόγος μπορεί να είναι συντακτικά ή γραμματικά σωστός, αλλά δυσνόητος.

 

Τραυλισμός

Βασικές συμπεριφορές:

Επαναλήψεις ήχων, συλλαβών ή και λέξεων (ει…ει… είμαι καλά).

Μπλοκαρίσματα (π...αγωτό)

Επιμηκύνσεις (σσσυγγνώμη).

 

Δευτερεύουσες συμπεριφορές:

Κλείσιμο ματιών ή άλλες εκφράσεις προσώπου

Βγάλσιμο της γλώσσας

Πίεση των χειλιών μεταξύ τους

Κινήσεις του κορμού ή των άκρων (χτύπημα χεριού)

 

Ο ρόλος του λογοθεραπευτή:

Ο λογοθεραπευτής αξιολογεί τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το άτομο, το συμβουλεύει και δημιουργεί πρόγραμμα θεραπείας, βασισμένο πάντα στις ανάγκες του ενήλικα. Έχει, ακόμη, τη δυνατότητα να παραπέμψει και να συνεργαστεί με άλλους επαγγελματίες, όπως ψυχολόγοι ή ψυχίατροι.

Το άτομο, ακολουθώντας τις οδηγίες του λογοθεραπευτή, μαθαίνει να ελέγχει την ομιλία του και να τραυλίζει λιγότερο έως καθόλου.

 

 

 

 

 

https://www.selle.gr/adults.php