Γράφει η Ειρήνη Κιάμου Μ.Α. CCC-SLP, Speech Language Pathologist, University of Maryland USA
Επιστημονική υπεύθυνη των θεραπευτικών ομάδων «ΕΥΛΟΓΟΝ» & «ΘΕΡΑΠΕΙΑ=ΕΛΠΙΔΑ»
Άμισθος συνεργάτης της Παν. Κλινικής του Νοσοκομείου Παίδων «Παν & Αγλ. Κυριακού»
Τ. Καθηγήτρια του Τμήματος Λογοθεραπείας Ιωαννίνων
Parents’ Coach
Έχετε νιώσει ποτέ ότι θέλετε το παιδί σας να είναι ο αγαπημένος μαθητής της τάξης; Πιστεύετε ότι αν συμβεί αυτό θα έχει μια πιο χαρούμενη ζωή;
Δεν έχετε άδικο!
Για να γίνει το παιδί μας ένας αξιαγάπητος μαθητής δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε ότι χρειάζεται να του εξηγήσουμε κάποιους τομείς που σαν ενήλικες τους θεωρούμε δεδομένους ή ακόμα σαν γονείς μπορεί να ανεχόμαστε την απόκλιση τους.
Κι όμως, αν μπορούσαν οι δάσκαλοι να γράψουν μια επιστολή προς τους γονείς, με το τι θα τους βοηθούσε περισσότερο ώστε τα παιδιά να είναι έτοιμα για μάθηση και για συνεργασία, αυτή θα συμπεριλάμβανε τα ακόλουθα:
1. Φροντίδα για τις βασικές ανάγκες.
Ύπνος, φαγητό, καθαριότητα και κατάλληλο ντύσιμο. Απλά πράγματα που όμως κάνουν τεράστια διαφορά στη διάθεση και τη συγκέντρωση του παιδιού.
Ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι στην καθημερινότητα, αλλά παραμένει θεμέλιο για μια καλή μέρα στο σχολείο. Όταν ένας μαθητής είναι κουρασμένος από τις λίγες ώρες ύπνου μπορεί να παρεξηγηθεί από τους εκπαιδευτικούς ως αδιάφορος ή ότι βαριέται (όταν χασμουριέται). Επίσης, θα δυσκολευτεί να συγκεντρωθεί και να απορροφήσει τις νέες γνώσεις.
2. Σεβασμός και καλές συνήθειες.
Η τάξη δεν είναι το σπίτι, κι ο/η δάσκαλος/δασκάλα δεν είναι γονιός. Όταν τα παιδιά έρχονται, έχοντας μάθει να σέβονται τους άλλους, να φροντίζουν τα πράγματά τους και να συνεργάζονται, η μάθηση κυλάει πιο ομαλά για όλους και ο εκπαιδευτικός χαίρεται να νιώθει ότι γίνεται σεβαστός από τους μαθητές του. Παράλληλα, δεν δημιουργούνται εντάσεις και το παιδί γίνεται αγαπητό και από τους συμμαθητές του.
3. Οι εργασίες να γίνονται από το ίδιο το παιδί.
Ο στόχος της μελέτης στο σπίτι δεν είναι η τελειότητα, αλλά η ανεξάρτητη εξάσκηση. Αφήστε το παιδί να δοκιμάσει μόνο του (ακόμα κι αν δεν τα καταφέρει όλα).
Έχετε ακούσει ή χρησιμοποιήσει τη φράση «έχουμε πολύ διάβασμα»; Ο πρώτος πληθυντικός δεν χρειάζεται. Οι γονείς ήταν μαθητές και πλέον είναι γονείς με διαφορετικές ευθύνες.
Καθοδηγήστε το παιδί να αναλαμβάνει ευθύνη και να ζητάει βοήθεια όταν χρειάζεται. Με αυτή τη στρατηγική, ο εκπαιδευτικός εκτιμά την προσπάθεια του μαθητή και αντιλαμβάνεται ότι ενδιαφέρεται να μάθει.
4. Διδάξτε το παιδί να εκφράζεται.
Ένα παιδί που μπορεί να μιλήσει με ευγένεια στην δασκάλα του, να εξηγήσει μια δυσκολία ή να ζητήσει κάτι, κερδίζει σιγά σιγά αυτονομία και αυτοπεποίθηση. Οι γονείς μπορείτε να το καθοδηγήσετε μέσα από συζήτηση και παιχνίδι ρόλων. Ο εκπαιδευτικός θα εκτιμήσει το γεγονός ότι ο μαθητής του εμπιστεύεται την δυσκολία του σε αυτόν και ότι έχει το θάρρος να διεκδικήσει το δίκιο του (με ευγένεια αν έχει συμβεί πράγματι αδικία) ή τουλάχιστον να διευκρινίσει την παρεξήγηση.
5. Αξίες και δεξιότητες ζωής.
Υπομονή, επιμονή, καλοσύνη, ευγνωμοσύνη, υπευθυνότητα. Αυτές οι αξίες δεν διδάσκονται σε μια μέρα (καλλιεργούνται καθημερινά στο σπίτι, μέσα από το παράδειγμα και την ενθάρρυνση). Θα τις εκπέμπει το παιδί σας αν του εμφυσήσετε ότι κερδίζει την εκτίμηση των γύρω του, όταν σέβεται τις ηθικές αξίες.
Όταν τα παιδιά έρχονται στο σχολείο με αυτές τις βάσεις, απολαμβάνουν περισσότερο τη μάθηση, προσαρμόζονται καλύτερα και μπορούν να αξιοποιήσουν στο έπακρο τη στήριξη των δασκάλων τους και να δημιουργήσουν ισχυρές φιλίες.
Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να τους χαρίσουμε.
Καλή αρχή σε όλους τους μαθητές μας !!!!!!
Αν χρειάζεστε διευκρινίσεις ή καθοδήγηση για το πως να διαχειριστείτε το παιδί σας, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στην ανοικτή γραμμή επικοινωνίας.