Γράφει η Ειρήνη Κιάμου Μ.Α. CCC-SLP, Speech Language Pathologist,University of Maryland USA

Επιστημονική υπεύθυνη των θεραπευτικών ομάδων «ΕΥΛΟΓΟΝ» & «ΘΕΡΑΠΕΙΑ=ΕΛΠΙΔΑ»

Άμισθος συνεργάτης της Παν. Κλινικής του Νοσοκομείου Παίδων «Παν & Αγλ. Κυριακού»

Τ. Καθηγήτρια του Τμήματος Λογοθεραπείας Ιωαννίνων

Parents’ Coach

«Κάποιες φορές αισθάνομαι πως δεν θα είμαι ποτέ αρκετά καλός!»

Αγαπητοί γονείς,

Συχνά, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί που έχουν στην τάξη τους έναν μαθητή με ΔΕΠΥ δεν έχουν ξεκάθαρη εικόνα για τις δυνατότητες και τις δυσκολίες του.

• Άλλοτε υιοθετούν μια υπερβολικά επιεική στάση, με αποτέλεσμα να μην παρέχουν την κατάλληλη καθοδήγηση.
• Άλλες φορές, λόγω του έντονου ρυθμού ζωής, γίνονται λιγότερο ανεκτικοί, δεν εφαρμόζουν συστηματικά στρατηγικές διαχείρισης και καταλήγουν να είναι επικριτικοί απέναντι στο παιδί.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τη ΔΕΠΥ, ας γνωρίσουμε τον Γιάννη, ένα φανταστικό παιδί 9 ετών, εμπνευσμένο από πραγματικές εμπειρίες παιδιών.

Η καθημερινότητα ενός παιδιού με ΔΕΠΥ

Μια τυπική ημέρα του Γιάννη μπορεί να εξελιχθεί ως εξής:

• Το μικρό του αδερφάκι κλαίει, εκείνος αποσυντονίζεται και ξεχνά να ετοιμάσει τη σχολική του τσάντα.
• Ο μπαμπάς του φωνάζει να βιαστεί, η μαμά του υπενθυμίζει πως έχουν 5 λεπτά για να φύγουν.
• Στη διαδρομή για το σχολείο, συνειδητοποιεί ότι ξέχασε την τσάντα του, αλλά φοβάται να το πει στον μπαμπά του.
• Όταν το αναφέρει στον δάσκαλό του, ενημερώνονται οι γονείς. Η μαμά του, εκνευρισμένη, του λέει: «Είσαι ασυγχώρητος και θα μπεις τιμωρία».
• Για τον Γιάννη, η τιμωρία σημαίνει καταστροφή, καθώς χάνει την πρόσβαση στην τηλεόραση και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Αυτή είναι η «εικονική» πραγματικότητα ενός παιδιού με ΔΕΠΥ:

• Δυσκολεύεται να οργανωθεί και να συγκεντρωθεί.
• Αισθάνεται διαρκώς αποτυχία και απόρριψη.
• Βλέπει τους συμμαθητές του να ανταποκρίνονται καλύτερα στα μαθήματα και συγκρίνει αρνητικά τον εαυτό του.
• Καταλήγει να πιστεύει πως «δεν είναι αρκετά καλός».

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε ένα παιδί με ΔΕΠΥ;

Στο σχολείο:

• Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να του προτείνουν ένα διάλειμμα εκτόνωσης, π.χ. να περπατήσει στην αυλή.
• Να το απασχολήσουν με μια μικρή αποστολή, όπως να φέρει κιμωλίες από το γραφείο των δασκάλων.
• Να του παρέχουν εναλλακτικούς τρόπους μάθησης που ταιριάζουν στον τρόπο που λειτουργεί το μυαλό του.

Στο σπίτι:

• Οι γονείς χρειάζεται να επικεντρωθούν στα δυνατά σημεία του παιδιού και όχι μόνο στις δυσκολίες του.
• Να δημιουργήσουν ένα σταθερό πρόγραμμα και να εφαρμόζουν στρατηγικές ενίσχυσης της αυτοπεποίθησής του.
• Να το βοηθήσουν να ανακαλύψει τον δικό του ρυθμό μάθησης χωρίς να το συγκρίνουν με άλλα παιδιά.

Η σημασία της σωστής υποστήριξης

• Ένα παιδί που μεγαλώνει με το αίσθημα της αποτυχίας γίνεται ευάλωτο σε μελλοντικές προκλήσεις, ιδιαίτερα στην εφηβεία.
• Οι θαρραλέοι γονείς αναζητούν λύσεις και απευθύνονται σε ειδικούς που μπορούν να προσφέρουν κατάλληλες στρατηγικές.
• Οι ειδικοί της ειδικής αγωγής βοηθούν στην αξιολόγηση των δυνατοτήτων του παιδιού και στον σχεδιασμό προσαρμοσμένων παρεμβάσεων.

Χρησιμοποιώντας σταθμισμένα εργαλεία αξιολόγησης, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τις ικανότητες και τις ανάγκες του κάθε παιδιού.

Τι πρέπει να λέμε στα παιδιά με ΔΕΠΥ;

• «Ξέρω πως είσαι το ίδιο έξυπνος όσο και οι υπόλοιποι στην τάξη σου.»
• «Ο καθένας μαθαίνει με τον δικό του τρόπο, και θα σε βοηθήσω να βρεις τον δικό σου.»
• «Αποδέξου τον εαυτό σου και μαζί θα βρούμε τον τρόπο να βελτιωθείς.»

Η διαφορετικότητα είναι που κάνει τον καθένα από εμάς μοναδικό. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ αξίζουν την ίδια αποδοχή, στήριξη και καθοδήγηση, ώστε να αναδείξουν τον καλύτερό τους εαυτό.

 

Με αγάπη από έναν γονιό σε όλους τους άλλους.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το παραπάνω άρθρο, μπορείτε να συμβουλευτείτε τους ακόλουθους συνδέσμους:

• https://www.evlogon.gr/index.php/about-us/blog/189-2018-11-23-08-16-40 
• https://www.evlogon.gr/index.php/about-us/blog/88-giapaidia/131-2016-02-08-08-53-14  

Σε περίπτωση που κάποιο μέλος της οικογένειάς σας χρειάζεται παρέμβαση, ο ασφαλιστικός σας φορέας είναι οικονομικός αρωγός σας. Η διεπιστημονική ομάδα της ΕΥΛΟΓΟΝ είναι στη διάθεσή σας να σας ενημερώσει και να σας καθοδηγήσει μέσα από την ανοικτή γραμμή επικοινωνίας στο 210.99.66.333.

*Κλίμακες Αξιολόγησης απαραίτητων ικανοτήτων για την μαθησιακή πορεία ενός παιδιού. Σε ερευνητικά προγράμματα, οι συγκεκριμένες κλίμακες έχουν χορηγηθεί σε μεγάλο αριθμό παιδιών σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες, με αποτέλεσμα να έχουν «σταθμίσει» την ανάπτυξη των συγκεκριμένων ικανοτήτων και να μας δίνουν τη δυνατότητα να αξιολογούμε το κάθε παιδί και να καταγράφουμε με αντικειμενικότητα τη σχέση του κάθε τομέα-ικανότητας μεταξύ της ηλικιακής και αναπτυξιακής του ηλικίας. Μπορούμε λοιπόν να γνωρίζουμε ότι για παράδειγμα ένα παιδί 5 ετών και έξι μηνών χρονολογικής ηλικίας, έχει αναπτυξιακή ηλικία στην Μνήμη Οπτικών Συμβόλων 4 ετών και τριών μηνών ή αν τα έχει καταφέρει εξαιρετικά, να παρουσιάζει αναπτυξιακή ηλικία στη συγκεκριμένη κλίμακα  6 ετών και 5 μηνών.